Alegoryczny sens wzniesienia się człowieka z upadku do świętości, genialne zespolenie mistyki z problemtyką ówczesnej myśli oraz fenomenalny warsztat poetycki twórcy czynią z "Boskiej Komedii" dzieło ponadczasowe, zachwycające poetyckim czarem.
UWAGI:
Oryg. : "La divina commedia". Bibliogr. s. CXVI-CXVIII.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jeden z najważniejszych utworów w literaturze światowej. Powstał ponad dwadzieścia wieków temu, stając się kamieniem milowym rozwoju kultury europejskiej. Epos przedstawia historię wojny trojańskiej, wywołanej porwaniem przez Trojańczyka Parysa pięknej Greczynki Heleny i odwet jej męża, Menelaosa, który zebrawszy wojsko, wyruszył pod Troję. Poemat do dziś zachwyca, budząc zdumienie swoją monumentalnością, literackim kunsztem i niezwykłą poetyką.
UWAGI:
Tekst w/g 11 wyd. w oprac. T. Sinki i J. Łanowskiego. Bibliogr.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dokładnie nie wiadomo, kim był Homer, grecki aojda z VIII wieku p.n.e., który zebrał pieśni swoich poprzedników, wędrownych pieśniarzy, i stworzył z nich dwa wiekopomne dzieła - Iliadę i Odyseję. Być może w ogóle nie istniał, a utwory są dziełem kilku pokoleń śpiewaków. Niewątpliwie oba eposy wywarły ogromny wpływa na całą późniejszą kulturę i literaturę europejską, stając się wzorem dla następnych pokoleń twórców.Odyseja opisuje dalsze losy jednego z bohaterów Iliady - greckiego herosa Odyseusza, powracającego po zwycięskiej wojnie pod Troją do rodzinnej Itaki. Dziesięć lat tułaczki po lądach i morzach układa się w barwną mozaikę przygód, z której wyłania się obraz życia starożytnych Greków, ich obyczaje, wierzenia oraz kultura duchowość i materialna."
Komedia rozpoczyna się, gdy panie Pernelle, matka Orgona, wyrzuca wszystkim domownikom ich wady i niedociągnięcia. Bez skazy pozostaje tylko Tartuffe, który jedyny jest pełen cnót u prawdziwej pobożności. Kleant i Doryna zarzucają Świętoszkowi obłudę i manipulację, jednak ich argumenty nie spotykają się z żadną reakcją ze strony braci. Uważa bowiem, że Tartuffe jest dnia nich niewygodny, bo jako jedyny potrafi powiedzieć prawdę w oczy. Kleant opowiada, jak jego ojciec oszalał na punkcie Tartuffe’ a. Wciąż dopytuje o jego zdrowie i samopoczucie, zupełnie nie pojmuje różnicy między prawdziwą a udawaną pobożnością. Orgon zdaje się być całkowicie opętany przez Świętoszka. Planuje wydać Mariannę, swoją córkę, za Tartuffe’ a - idealnego kandydata na męża. Walery dopytuje Mariannę o jej uczucia, nie uzyskawszy jednak odpowiedzi, odchodzi oburzony. Na szczęście Dorynie udaje się pogodzić kochanków. Elmira w rozmowie ze Świętoszkiem próbuje wyperswadować mu małżeństwo z Marianną, jednak bezskutecznie. Damis podsłuchuje rozmowę, widzi, jak Tartuffe przymila się do Elmiry, postanawia donieść o wszystkim ojcu. Świętoszek sprytnie wykpiwa się z sytuacji, do tego szantażuje Orgona, że odejdzie, w rezultacie czego zostaje mi przyrzeczona nie tylko ręka Marianny, ale i cały majątek. Orgon wyrzuca Damisa z domu, Marianna chce wstąpić do klasztoru. Elmira próbuje przekonać Orgona co do obłudy Tartuffe’ a i opowiada mu o jego zalotach. Wiara Orgona w Świętoszka jest jednak niezachwiana. Kobieta knuje więc spisek, każe ukryć się mężowi pod stołem, a sama zaczyna prowokować Tartuffe’ a do wyznań. Świętoszek bierze Elmirę w ramiona, zostaje zdemaskowany. Orgon wypędza go z domu, jednak przebiegły obłudnik przypomina, że Ogon podpisał już akt darowizny i to teraz jego dom. Okazuję się, że Tartuffe zabrał Orgonowi depozyt z dokumentami politycznymi jego przyjaciela. Wszyscy w rodzinie są wstrząśnięci wydarzeniami, tylko pani Pernelle do końca broni Świętoszka. Przybywa pan Zgoda, woźny sądowy, z poleceniem, by Orgon z rodziną opuścili dom. W domu pojawia się też Świętoszek z oficerem Gwardii, który niespodziewanie aresztuje Tartuffe’ a. Przechowywanie nieprawych dokumentów zostaje Orgonowi wybaczone.
UWAGI:
Nazwa aut.: Jean Baptiste Poquelin. Bibliogr.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Komedia rozpoczyna się, gdy panie Pernelle, matka Orgona, wyrzuca wszystkim domownikom ich wady i niedociągnięcia. Bez skazy pozostaje tylko Tartuffe, który jedyny jest pełen cnót u prawdziwej pobożności. Kleant i Doryna zarzucają Świętoszkowi obłudę i manipulację, jednak ich argumenty nie spotykają się z żadną reakcją ze strony braci. Uważa bowiem, że Tartuffe jest dnia nich niewygodny, bo jako jedyny potrafi powiedzieć prawdę w oczy. Kleant opowiada, jak jego ojciec oszalał na punkcie Tartuffe’ a. Wciąż dopytuje o jego zdrowie i samopoczucie, zupełnie nie pojmuje różnicy między prawdziwą a udawaną pobożnością. Orgon zdaje się być całkowicie opętany przez Świętoszka. Planuje wydać Mariannę, swoją córkę, za Tartuffe’ a - idealnego kandydata na męża. Walery dopytuje Mariannę o jej uczucia, nie uzyskawszy jednak odpowiedzi, odchodzi oburzony. Na szczęście Dorynie udaje się pogodzić kochanków. Elmira w rozmowie ze Świętoszkiem próbuje wyperswadować mu małżeństwo z Marianną, jednak bezskutecznie. Damis podsłuchuje rozmowę, widzi, jak Tartuffe przymila się do Elmiry, postanawia donieść o wszystkim ojcu. Świętoszek sprytnie wykpiwa się z sytuacji, do tego szantażuje Orgona, że odejdzie, w rezultacie czego zostaje mi przyrzeczona nie tylko ręka Marianny, ale i cały majątek. Orgon wyrzuca Damisa z domu, Marianna chce wstąpić do klasztoru. Elmira próbuje przekonać Orgona co do obłudy Tartuffe’ a i opowiada mu o jego zalotach. Wiara Orgona w Świętoszka jest jednak niezachwiana. Kobieta knuje więc spisek, każe ukryć się mężowi pod stołem, a sama zaczyna prowokować Tartuffe’ a do wyznań. Świętoszek bierze Elmirę w ramiona, zostaje zdemaskowany. Orgon wypędza go z domu, jednak przebiegły obłudnik przypomina, że Ogon podpisał już akt darowizny i to teraz jego dom. Okazuję się, że Tartuffe zabrał Orgonowi depozyt z dokumentami politycznymi jego przyjaciela. Wszyscy w rodzinie są wstrząśnięci wydarzeniami, tylko pani Pernelle do końca broni Świętoszka. Przybywa pan Zgoda, woźny sądowy, z poleceniem, by Orgon z rodziną opuścili dom. W domu pojawia się też Świętoszek z oficerem Gwardii, który niespodziewanie aresztuje Tartuffe’ a. Przechowywanie nieprawych dokumentów zostaje Orgonowi wybaczone.
UWAGI:
Nazwa aut. Jean Baptiste Poquelin. Bibliogr. s. XXX-XXXII.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Historia bolesnego trójkąta miłosnego, zniszczonej przyjaźni i odrzuconej miłości. Dzieje bohatera o chłodnym sercu, który nie chce przebić się do własnych uczuć przez pancerz dandyzmu i romantycznej pozy. Opowieść o tym, ile krzywdy w życiu może wyrządzić ironia i dystans, bezkrytycznie przejęte z modnych książek i salonowych konwersacji.
UWAGI:
Bibliogr.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni